w tańcu. Dzięki tym lekcjom poznał nowe oblicza tańca ale i również naprawił życie małżeńskie. Jest jeszcze wiele innych przykładów, które pokazują jak ważny jest taniec czy nawet sam ruch w naszym życiu. Nie zdajemy sobie nawet sprawy jak leczniczo wpływa ona na nasze życie. Czytałam ostatnio artykuł w "Dance Magazine" (10.01.2020 r.) o trzech sposobach, dzięki którym tancerze mogą ujarzmić siłę tańcem wykorzystując terapię ruchem. Cały artykuł możesz przeczytać tutaj. Autorka artykułu, Kathleen McGuire, pisze między innymi o sposobie na poradzenie sobie ze stresem właśnie po przez ruch. Jak sama mówi, ciekawą rzeczą, którą odkryła przy analizie ruchu jest to, że gdy wykonujemy ruch wertykalny (pionowy) jak np.: skakanie wówczas łączymy się ze sobą sami oraz z naszym rdzeniem mózgowym. W terapii ruchem właśnie chodzi o odkrycie siebie i emocji, których przeżywamy. Dlatego też, gdy jesteśmy zdenerwowani lub przeżywamy silny stres warto wykonać ruch wertykalny. Ze względu na to, że każdy z nas jest inny to potrzebujemy też innego ruchu pionowego o różnym nasileniu. Z tego powodu, niektórzy będą potrzebowali intensywniejszych bodźców jak skoki, a innym starczy kołysanie się lub machanie rękoma z zachowaniem ruchu wertykalnego czyli do góry i do dołu. Jody Wagner, dyrektor oddziału terapii ekspresywnej, porównuje tę sytuację z szybkowarem. Jeśli para nie ma ujścia wówczas jedzenie eksploduje. Tak samo dzieje się z nami, aby czuć się dobrze musimy pozwolić ujść naszym emocjom. Jeśli więc czujemy potrzebę wykonania jakiegoś ruchu, zróbmy to. Warto tę zasadę zastosować w domu lub w szkole. Jeśli pojawi się jakaś stresująca sytuacja pozwólmy sobie na ruch. Kolejnym przykładem jak ruch działa terapeutycznie na nas jest sytuacja, kiedy nie jesteśmy w stanie się skupić. Należy wówczas pozostawić daną rzecz, sytuację i wprowadzić ciało w stan kontrolowanego ruchu i skupienia na różnych bodźcach. Erica Hornthal terapeutka tańca z Chicago poleca wyobrażenie sobie puszczania baniek mydlanych. Kiedy wykonamy gest tworzenia baniek, wówczas idąc krok dalej zacznijmy wyobrażać sobie i jednocześnie wykonywać ruchem gest przebijania baniek. Technikę tę Erica stosuje skutecznie ze swoimi klientami w celu uzyskania ich skupienia. Warto spróbować tej metody z własnymi dziećmi lub w szkole na zajęciach gdy uczniowie zdają się być rozproszenie i nieobecni.
0 Comments
Walentynki są odbierane zazwyczaj na dwa sposoby, albo ludzie je kochają albo nienawidzą. Czas mówienia o miłości i pokazywania, że się kogoś kocha nie zawsze jest tematem przyjemnym, zwłaszcza dla dzieci, które w klasie nie są zbytnio lubiane. Pochylając się zatem nad tematem walentynek pomyślałam, że warto oczywiście wspomnieć o miłości samej w sobie, ale głównie skupię się na wykorzystaniu tego święta jako możliwości do rozmowy o innym obliczu miłości jaką jest przyjaźń i dbanie o nią, a tym samym o relacje w klasie.
Jako podsumowanie gry, można zapytać uczniów, które komentarze podobały im się najbardziej, które ich zaskoczyły lub były śmieszne. Następnie powiedz uczniom, że o miłość należy dbać oraz cały czas pracować nad nią. Na podobnej zasadzie funkcjonują relacje w klasie, ponieważ tak jak miłość nie możemy jej zostawić samej sobie, o relacje czy to miłość, przyjaźń czy koleżeństwo należy się nad nimi pochylić i zadbać o ich prawidłowy rozwój, czyli pielęgnować to co już udało się nam wspólnie osiągnąć. Budowanie relacji jest podobne do układania puzzli. Każdy z nas daje cząstkę siebie, a z tych części możemy zbudować piękny obraz. Powiedz uczniom, że teraz wspólnie ułożycie wasze klasowe puzzle. Każdemu uczniowi rozdaj po jednym puzzlu. Poproś uczniów, aby każdy na swoim puzzlu zapisał co lubi w swojej klasie. Następnie powiedz im, aby za pomocą tych puzzli ułożyli jakaś formę, która w jakiś sposób odnosi się do ich klasy, np.: serce (klasa jest bardzo ze sobą zżyta), koło (uczniowie dążą do ideału), czy też uformować cień jakiegoś zwierzęcia lub stworzyć abstrakcję.
Kolejną grą, aby poćwiczyć budowanie relacji jest zabawa zwana "ludzki supeł" (z ang. Human Knot). Polega ona na tym, że uczniowie stają blisko siebie, tworząc tłum. Następnie podają ręce osobom, które NIE stoją obok nich, a uczniom będącym daleko. Należy pamiętać, że nie można podać rąk tej samej osobie (lewa ręka idzie do ucznia X a prawa ręka do ucznia Y). Następnie poproś uczniów aby spróbowali rozwiązać ten supeł. Jest jednak 1 zasada: nie można puścić swoich rąk, należy przejść nad czyimiś rękoma lub pod nimi. Zazwyczaj taki supeł udaje się rozwiązać, rzadko jednak wychodzi, aby uczniowie nadal zostali ze sobą splątani. gruby marker (obklejony taśmą izolacyjną) oraz sznurek i dużą kartkę (może być brystol). Poproś uczniów aby trzymając wspólnie marker zapisali swoje hasło (tak jak na obrazku). Możesz uczniom od razu wyjaśnić jak mają zrobić napis trzymając wspólnie marker, albo dać materiały i pozwolić im wpaść na pomysł jak mają to razem wykonać ;) Mam nadzieję, że tak nietypowo spędzone klasowe walentynki przyniosą wam dużo śmiechu jak i pomogą w budowaniu relacji w klasie. Jakim symbolem jest dla Ciebie podręczna walizka? Gdybyś miał teraz zrobić taki prototyp swojej walizki do podróżowania, to jakby ona wyglądała? Byłaby mała czy duża? Z zabezpieczeniem jak kłódka czy bez? Jednolita czy kolorowa? Nowa czy stara? Czysta i zadbana czy brudna i obdarta?
W wierszu jest mowa o ciele, o tym że nie raz idzie się nam pobrudzić, zniszczyć ubranie - i to dobrze, bo to znaczy, że żyjemy i czerpiemy z życia pełnymi rękoma. Jednakże, spójrz teraz na życie, ale pod innym kątem - symbolu walizki (jako tego ciała w wierszu). Czy twoja walizka jest zniszczona - dużo doświadczyłeś w życiu? Czy twoja walizka jest zadbana - czy troszczysz się o swój stan ducha i ciała? Czy twoja walizka jest duża - zbierasz wiele rzeczy, wspomnień z życia, jesteś sentymentalny? Czy twoja walizka nie posiada żadnych zamków, kłódek i innych zabezpieczeń - czy jesteś osobą otwartą na innych? Czy twoja walizka jest kolorowa - czy jesteś optymistą i pozytywnie nastawiony do świata?
4) syn potrafił spakować rzeczy taty, a mama nie potrafiła, 5) syn stwierdził, że dużo miejsca w pudełku taty (tak została nazwana trumna) jest zmarnowane. Walizka jest symbolem życia, przedmioty w niej to nasze zasady, wierzenia, rzeczy, które cenimy i kochamy. Negatywna przestrzeń, jak mówi tytuł filmu to pozostawione puste miejsce. To pustka, którą przeżywamy w życiu. Możemy jej doświadczyć będąc zamkniętymi w świecie wirtualnym, nie potrafiąc komunikować się z innymi, nie tworząc więzi ani relacji. Zastanów się czym jest wypełniona twoja walizka? Uzupełnij ją teraz wszystkim tym co jest dla Ciebie ważne i tym co kochasz. Czy jest jeszcze w niej puste miejsce? Czym byś chciał je jeszcze wypełnić? Dołącz tę listę do walizki i za jakiś czas wróć do niej, zobacz co udało Ci się zrealizować. |
Archiwa
Grudzień 2023
Kategorie
|